Het gedicht van Jeffery (tijdens het sportcafé)

Er was promotie door de wethouder

Voor elke vorm van sport

Omdat je daar veel fitter mooier

Gelukkiger van wordt

Sport dient ook preventie

Je sterkt aan en wordt niet ziek

Je leert samen omgaan met verlies

’t is soms net de politiek

Michiel Bunnik is trouwens deze week zelf naar de vloer gewerkt

Hij werd door drie jiu-jitsu kampioenen in zijn bewegingsvrijheid beperkt

En ik, ik koop mijn ongezonden af

Met een aflaat bij Basic Fit

Want heel, heel soms maak ik wel tijd voor

Hun sportdrank waar fruit in zit

(En je krijgt fitheidspunten als je inlogt in hun app! #Insta-Gezond!)

Als je voor mensen die zijn uitgedaagd

Zoals de VGSO het zegt althans

De drempel om te sporten verlaagt

Maak je verenigingen sterker

En krijgen zij ook een gelijke kans

Wat beweegt nou die jongeren?

Die zijn al actief op straat

Niet alleen met hasj of wiet

Niet per se met kattenkwaad

Zij hebben voor hun sociaal contact

Niet zo zeer een sportclub nodig

Ze chillen op hun eigen wijs

Vinden spelregels overbodig

Maar ik denk dat het grootste probleem ligt

In wie niet meer welkom denkt te zijn

Als je eenmaal uit het sporten bent

Kom je haast nooit meer langs die lijn

Dus voor hen, dit sonnet-niet:

Met mij valt niet te sporten

Omdat ik beperkter ben dan jij

Te klein te dik te gay te arm

Met mij wil men niet sporten

Met mij valt niet te sporten

Het is zoals ik heb uitgelegd

Je krijgt me niet meer omgepraat

Met mij laat ik niet sporten

Maar stel: als niemand keek

Als niemand vroeg (en)

Als voor één keer alles kon

Dan zwom en klom en knalde ik

Mezelf als bal de kruising in

Ik sportte, ja! Ik juichte, JA! …ik overwon

–    Jeffrey van Geenen

Gedicht bij Sportcafé,

5 oktober 2018

(met dank aan Marnix Hemmes voor de leus:

‘Met mij valt niet te sporten’)